Υπάρχουν στιγμές που θυμάμαι τον δικό μου γάμο, πραγματικά είχα τόσο άγχος, τόσα πράγματα να κάνω, να ενημερώσω κόσμο, να αγοράσω πράγματα, να συνεννοηθώ με όλους, να γίνουν όλα σωστά. Πάντα τόσα πολλά και όλα ταυτόχρονα. Ακόμη, θυμάμαι πόσο καιρό μου πήρε να βρώ αυτό το πολυπόθητο νυφικό. Τελικά, τα βρήκα όλα και έγιναν όλα στην ώρα τους. Μετά από τόσα χρόνια αυτό που πραγματικά όμως μου έμεινε για να θυμάμαι αυτήν την ημέρα είναι οι φωτογραφίες του γάμου μου, οι οποίες δείχνουν την πιο χαλαρή μου στιγμή, μέχρι και την πιο αγχωμένη. Φωτογραφίες οι οποίες, τις κρατάω με αγάπη τόσα χρόνια. Μα τι ωραίο συναίσθημα να νοσταλγείς την αγάπη, την χαρά και γιατί όχι και λίγο το άγχος της συγκεκριμένης ημέρας μέσα από ένα μικρό φωτογραφικό ταξίδι στο χρόνο.
